Diesel in een hybride?

Sla er even een automobielgeschiedenisboek op na en je merkt dat Mercedes-Benz en diesel al sinds de jaren ’70 onafscheidelijke gegevens zijn. Denk maar aan de iconische Mercedes 200D die ruim 40 jaar na datum nog steeds langzaam maar betrouwbaar over de wegen van Noord-Afrika nagelt. De Duitsers introduceerden zelfs de turbodieselmotor in personenwagens en kwamen met het concept van de ‘fluisterdiesel’ voor de dag in de Mercedes 190D. Heel wat zelfontbranders op onze wegen danken dus hun bestaan—of toch minstens hun draaglijke geluidsniveau—aan het merk met de ster.

Het is dan ook weinig verwonderlijk dat vandaag, tussen al het boegeroep van de massa, Mercedes-Benz zijn trouwe diesel niet zomaar laat vallen. Wel integendeel, met zijn nieuwe modellen toont het dat er nog een toekomst kan zijn voor de dieselmotor, in combinatie met een elektromotor dan. De lage CO2-uitstoot en het grote koppel maken het dieselblok tot een ideale krachtbron om toe te passen in een hybride aandrijflijn. Volvo en de PSA-groep probeerden het eerder al maar Mercedes-Benz zet door en geeft ons de E 300 de.

Onder de motorkap

In het vooronder van die E 300 de vinden we dus 1950cc aan dieselmotor; dezelfde viercilinder die we van de reguliere E 220 d kennen. Dat blok produceert op zich al 194 pk en 400 Nm koppel. Tussen de verbrandingsmotor en de versnellingsbak werd dan een elektromotor geplaatst met een vermogen van nog eens 122 pk en 440 Nm. De optelsom is—zoals wel vaker bij plug-ins—niet zo eenvoudig als 1+1, maar uiteindelijk bereikt de Mercedes E 300 de een systeemvermogen van 306 pk en maar liefst 700 Nm koppel.

Naast de motoren krijgt de diesel-plug-in ook een uit de kluiten gewassen batterijpakket mee van 13,5 kWh. Die laad je volledig op in minimum 2 uur aan een laadpaal of zo’n 7 uur aan de keukenstekker. Dankzij die grote batterij blijft de wagen ook binnen het fiscaal interessante spectrum van de plug-inhybrides.

Comfortabel en krachtig

Al die extra technologie komt natuurlijk het gewicht van de wagen niet ten goede. Ten opzichte van de E 220 d zonder elektromotor weegt de E 300 de (toevallig) 300 kilogram meer. Een groot probleem is dat niet want het was dan ook nooit de intentie van de E-Klasse om een vedergewicht te zijn. Hij wil vooral stil, soepel en comfortabel zijn en dat doet hij uitermate goed. De adaptieve ophanging filtert in zijn Comfort-modus bijna alle hobbels uit het wegdek en de dieselmotor blijft steeds op de achtergrond—wanneer hij dan eens aan is.

Of die motor aan is, dat hangt dan weer grotendeels van de eigenaar af. Met een volgeladen batterij komt de E 300 de in theorie 54 kilometer ver zonder een druppel diesel te verbranden, al schatten wij in dat 40 kilometer in realiteit een meer haalbaar cijfer is. Laad je de accu niet, dan is dit plots geen eco-machine meer. Na een dagje rijden over gemengde trajecten met een lege accu tekenden we een verbruikscijfer op van 7,6 liter per 100 kilometer. Voor een benzinewagen zou dat best oké geweest zijn maar van een dieselwagen verwachtten we toch wat minder. Het opgegeven verbruikscijfer van 1,7 liter zal je dus enkel zien wanneer je laadt zoals het hoort en zuinig rijdt!

Wil je toch even het beest uithangen dan blijf je niet noodzakelijk teleurgesteld achter. Met zijn 306 pk en 700 Nm koppel spurt deze wagen in 5,9 seconden naar 100 kilometer per uur en daarmee ben je bijna altijd als snelste weg van het stoplicht. Echt lichtvoetig gaat de wagen in de Sport-modus niet sturen maar de besturing wordt wel wat directer waardoor je meer betrokken wordt in de rijervaring. Je voelt echter al snel dat al dat gewicht niet graag tegen onverantwoorde snelheden de bocht om gaat dus je houdt er uiteindelijk toch eerder een volwassen rijstijl op na.

Excuses aan de taxichauffeur

Dat volwassen karakter gaat verder binnenin de wagen—zoals het een echte Benz betaamt. Het interieur is van een superieur afwerkingsniveau en laat zelfs op de minder tastbare plaatsen zoals onderaan de portieren geen steken vallen. Op heel wat details (kijk maar naar de perfect afgewogen draaiknopjes van de ventilatieroosters) zouden andere constructeurs proberen te bezuinigen maar Mercedes-Benz duidelijk niet.

Ook op technologisch vlak heeft de constructeur kosten noch moeite gespaard. Zo vinden we achter het stuur een volledig digitale tellereenheid met een haarscherpe resolutie, net als het bijpassende infotainmentscherm dat met de tellereenheid lijkt door te lopen als één geheel. Dat scherm wordt bediend langs een knoppencluster die zowel een draaiknop als een soort muispad bevat, al is die laatste optie wat omslachtig. Bediening via de draaiknop is relatief intuïtief en ook de menu’s zitten logisch in elkaar. Alleen zijn we in een wereld van touchscreens gewoon geworden aan het rechtstreeks duwen op het scherm en dat doe je dan ook spontaan af en toe. Systemen zoals iDrive van BMW vangen dit perfect op door zowel een draaiknop als een touchscreen te bieden maar bij Mercedes zijn ze deze kant niet uitgegaan.

De opbergruimte is doorheen de hele cabine voorbeeldig—behalve in de koffer, en dat is een heikel punt. De E-Klasse berline is namelijk dé taxi bij uitstek maar aan deze bagageruimte heeft een taxichauffeur niet veel. Het batterijpakket werd onder de koffervloer gemonteerd maar vormt daar een lompe bult waardoor lange voorwerpen moeilijk door te schuiven zijn en hoge voorwerpen al helemaal geen plaats vinden. Dat scheelt maar liefst 140 liter: de standaard berline biedt 540 liter waar de plug-in maar voor 400 liter kan opbergen. Voor de taxichauffeur is er echter nog hoop: de E 300 de is er ook als break met 660 liter kofferruimte!

Ons verdict

De Mercedes-Benz E 300 de is momenteel de enige van zijn soort maar voelt daarom niet abnormaal aan. De combinatie van een dieselmotor met een elektromotor resulteert in een machine met veel vermogen, comfortabel koppel en een lage uitstoot. De rest blijft op en top Mercedes—en dat is maar goed ook.

Overzicht:

+ Übercomfortabel
+ Sublieme afwerking en kwaliteit
+ Fiscaal interessant

- Grote gewichtstoename
- Hoog verbruik bij niet laden
- Koffer sterk verkleind

Tekst en foto's: Joram Van Acker