Grand Austral 
De nieuwe Espace ziet er eigenlijk een beetje uit als een Austral, met dat verschil dat hij achteraan wat langer en breder uitvalt en hij over een derde zitrij beschikt. De derde zitrij bestaat uit 2 opklapbare zitjes. Die zijn echter niet geschikt voor volwassenen naar ons oordeel. Tenzij je lenig genoeg bent en het figuur hebt van olympisch kampioene Nina Derwael. De toegang tot de zitjes verloopt door de achterbank om te klappen en te verschuiven. En doordat de achterbank ook vast is, kunnen wij bij de Espace niet echt spreken van een monovolume. Wie geen nood heeft aan die zeven plaatsen, kan gratis opteren voor een vijfplaatser. 

Hybride
Ook in de aandrijving heeft de Espace de genen van de Austral overgenomen. Met dat verschil dat hier enkel de hybride-motorisatie beschikbaar is. Het gaat om een 1,2 liter driecilinder turbomotor die de voorwielen aandrijft en dit doet via een vierbak zonder koppeling aan de ene zijde en daarbij de hulp krijgt van een elektromotor van 70 pk die eveneens de voorwielen aandrijft met behulp van een tweeversnellingsbak. De transmissie van de benzinemotor schakelt dan weer via een tweede elektromotor van 25 pk en die indien nodig als generator dient voor de eerste elektromotor. Het geheel levert een gecombineerd vermogen van 200 pk. De werking van het schakelmechanisme is prima, ware het niet dat je af en toe een aarzeling merkt als je veel vermogen vraagt of het gaspedaal wat dieper intrapt. Precies of de versnellingsbak moeite heeft om de juiste verhouding te kiezen. Wij hadden het gevoel dat dit hier iets uitgesprokener was dan bij de test van de Austral, die wij eerder dit jaar reden. Dat wilt zeggen dat de aandrijving en hybride-combinatie niet houdt van een zware voet of enige vorm van sportief het gas erop te houden.

Rijden
Het onderstel voelt tijdens het rijden best af en toe wat stug aan, maar algemeen genomen is dit vooral een comfortabele auto. De grip is zeker voldoende, maar van enig dynamisme is alvast geen sprake. Maar daar is niets mis mee, de Espace-klanten zullen eerder mikken op het aangenaam comfort en de ruimte die de auto biedt.  Als er al enige vorm van plezier is, dan is het bij het parkeren of manoeuvreren, vermits de Espace in de Iconic- of Esprit Alpine-uitvoering standaard over vierwielbesturing beschikt. Iets waar wij zeer over te spreken zijn, je draait en keert de auto op een zakdoek als het ware.

Interieur
Zoals reeds gezegd, binnenin is het aangenaam vertoeven.  Ook de bedieningen zijn voldoende gebruiksvriendelijk en makkelijk in gebruik.  Het infotainment met Google Automotive is een aanrader, en de Espace beschikt over een aantal fysieke bedieningstoetsen onderaan het infotainment.  Altijd handig, wij zijn fan. De algemene afwerking is zeker correct. Wat uitrusting betreft, is het enkel jammer dat wie een lederen interieur wilt, voor de Iconic-versie dient te kiezen. Ook de keuze van velgen bijvoorbeeld is gelinkt aan een uitrusting, waardoor personalisering beperkt is. Maar dergelijke zaken drukken dan ongetwijfeld de prijs.

Zeven plaatsen voor minder dan 50.000
De Renault Espace is er vanaf 43.900 euro in de Techno-versie. Voor een sportiever uitziende Esprit Alpine ben je 46.900 euro kwijt en als topversie Iconic dien je 48.900 euro op zij te leggen. Een zevenzitter beneden de 50.000 euro is volgens ons nergens anders verkrijgbaar. 

De nieuwe Renault Espace pakt standaard uit met zeven plaatsen, al zijn die achterste plaatsen niet voor iedereen bestemd. De modulariteit is bijgevolg niet vergelijkbaar met zijn voorgangers, waardoor hij eerder een SUV is dan een echte monovolume.  Hij rijdt zeker vlot, maar niet sportief. De troef is vooral comfort en zijn vierwielsturing bij manoeuvreren. Tot slot is zijn prijs volgens ons concurrentieel. 

PLUS

vierwielsturing
zuinigheid
wegligging en dynamiek

MIN

af en toe aarzelende versnellingsbak
verwacht geen monovolume
weinig personalisering mogelijk

tekst: Filip Dewulf
foto’s: Renault